Denk nu toch eens na!
Ik ben zó pissig op dit moment. Op Internet (Twitter, Facebook en vast andere plekken waar informatie gedeeld wordt) gaan op dit moment foto’s voorbij van paspoorten van mensen die mogelijk betrokken zijn bij de ramp van Malaysia Airlines en schijnbaar zelfs beelden van mensen die uit het vliegtuig vallen. Meteen heb ik gemeld dat mensen die dat in mijn TL doen, direct verwijderd zullen worden, hoe aardig deze persoon normaliter ook is en gelukkig zijn er meerdere mensen die er zo over denken.
Via-via “sprak” ik iemand die dat had gedaan onder het mom van “ik ben niet de eerste en het is al 200.000 keer gedeeld”. Dat is toch zo’n dooddoener! Alsof hij van het dak afspringt op het moment dat iemand anders dat doet. Hij claimt dat hij zich best bewust is van wat hij doet, maar in mijn ogen is dat niet zo. Internet heeft veel voordelen en vaak wel prettig, maar het langetermijngeheugen van Internet kan ook tegen iemand keren. Over -tig jaar is deze informatie (soms nog niet eens geverifieerd) nog te vinden.
Om een ander voorbeeld aan te halen. Een aantal jaar geleden was iemand betrokken bij een zeer noodlottig ongeval waarbij iemand is overleden. Helaas onoverkomelijk en toch zijn er op diverse fora en bij reacties van kranten mensen geweest die, zonder enige kennis van zaken, hebben geoordeeld dat deze man nooit had mogen bestaan, beter zelf dood had kunnen zijn en dat hij zijn schuld was. Pijnlijk, vooral omdat zelfs via de rechter is geoordeeld dat hij er niet schuldig aan was! Nu is deze man wel zo verstandig om nooit meer naar deze informatie te zoeken, maar toekomstig werkgevers en zijn, toen nog jonge, kinderen (zelfs veel later kleinkinderen) zouden dat misschien wel kunnen doen en wat zijn daarvan de consequenties? Hoe verdrietig is het dat zij dat moeten lezen over iemand van wie zij zoveel houden?
Wat is het nut van het delen van deze informatie? Waarom moeten we anderen zo hatelijk veroordelen? Dat we vrijheid van meningsuiting hebben, betekent niet dat we alles zomaar in het openbaar moeten delen. Zeker niet op plekken waarvan we weten dat het bijna onmogelijk kan verdwijnen. Voordat je iets neerplettert, bedenk je dan eerst hoe het zou zijn als je dit over jezelf zou lezen.
Liefs,
Sweetlikehoney 
Ieder mens is verantwoordelijk voor zijn eigen daden. Of het nu om stupiditeit, kuddegedrag of van mijn part om pure wrok gaat.
Daar kun je de mensen op aanspreken in een reactie op hun ‘daad’.
Probeer met internet te leven in plaats van het naar je hand te willen zetten. Gaat toch nooit lukken en wie bepaald de regels?
Ik zelf weet heel goed wat ik neerschrijf, deel of waar ik commentaar op geef. En daarom schrijf ik altijd mijn eigen naam ergens onder. Zodat, wanneer ik iets stoms doe, mensen mij er op aan kunnen spreken!
Ja, ieder mens is verantwoordelijk voor zijn eigen daden. Echter, ik vind het niet noodzakelijk dat altijd en overal maar reacties kunnen worden achtergelaten. Zoals bij mij vind ik dat geen probleem, het is te redigeren (zoals ik ooit een reactie heb geweigerd die het geweldig vond dat mijn lief dood was en figuurlijk op zijn graf danste). Bij grotere sites is dat niet meer mogelijk en wordt de lat lager gelegd (bij bedreiging bijv.). Ik kan jou aanspreken op een reactie, maar die reactie blijft wel staan en is altijd vindbaar via google (tenminste, het artikel).
Een eigen naam moeten plaatsen heeft geen nut. Ik kan ook reacties plaatsen onder jouw naam, daarnaast gaat het om de persoon erachter die zich bewust is wat deze plaatst. Ik gebruik mijn bijnaam, maar ik denk wel na voordat ik wat zeg.