De beste M&M’S die er zijn
Als er iets is waar ik een enorme hekel aan heb, is dat aan verhuizen. Alles inpakken. inladen en daarna in het andere huis weer uitladen. Op de één of andere manier heb je altijd meer in huis dan je verwacht en het wordt óf bepalen dat het weg moet (en wat er dan mee gedaan moet worden) óf meegenomen. Maar goed, af en toe móet het gewoon, dus dan zet je de schouders eronder. Ook mijn officiële verhuizing naar Easterwood moest eens geformaliseerd worden, iedere maand 350 euro voor opslagruimte betalen, is natuurlijk weggegooid geld.
Ik zat er al een tijdje tegenaan te hikken. Twee huishoudens samenvoegen, betekent ongeveer alles dubbel, dus kijken wat echt mee moest en wat niet. Vandaag was de echte verhuisdag. Aangezien ik niet vaak verhuisd ben (tweemaal in mijn hele leven: op mijn eerste en op mijn 19e), heb ik er ook de ballen verstand van. Inschatting over hoeveelheid werk, hoeveelheid spullen etc. : geen idee! En dat bleek!
Helaas kon het niet anders dan vandaag, dinsdag moet ik eruit zijn en de weekenden ervoor waren vanwege gebrek aan bestelbusje niet mogelijk. Ook waren er wat communicatiestoornissen waardoor mijn eerste optie ook dit weekend niet kon en we op de valreep nog vervanging moesten zoeken (en dat met moederdag!).
Broer M en vriend van Lief M. (alias Frank B: grote mond, klein hartje) en Lief (alias S) hebben me uit de brand geholpen. Het was allemaal twijfelachtig of het in één keer overgebracht kon worden, maar dát is wel gelukt (nadat ik -soms- met pijn in mijn hart nog een aantal extra dingen heb weggeflikkerd). Mijn schatting van de tijd die het in beslag zou nemen…. ok, planning is niets voor mij. De 2 uurtjes zijn een hele dag geworden. De logeerkamer staat helemaal vol, de gang staat nog vol met dozen, maar alles is nu in het Brabantse.
Oh, wat zal ik blij zijn als het de 16e is en ik geen sleutels meer heb van dat huis. Blij dat de vuilniszakken met rotzooi morgen (helaas, dat moet nog wel gebeuren en daarvoor is geen hulp beschikbaar) bij het grof vuil staan. Maar nog blijer ben ik met mijn M&M’tjeS. Jongens, jullie waren geweldig. Ik ben enorm trots op jullie en I O U!
Sweetlikehoney 
De eer komt de M&M’s toe, en waar ben jij in dit hele verhaal gebleven? Ik meen me te herinneren dat ook jij je uit de naad hebt gewerkt aan dit voor jou toch al beladen project. Ook ik ben onder de indruk van de bergen werk die de sterke boys verzet hebben op water, een bakkie koffie en wat cola. Maar, zoals ik al zei, jouw aandeel mag genoemd en geroemd worden. Waarvan akte. Ikzelf moest tamelijk hulpeloos toekijken en zover ik kon wat doosjes inpakken, schroefjes uitdraaien en hier en daar de onverbiddelijke, wrede weggooier spelen. En jou af en toe vertellen hoe geweldig trots ik op je ben. En je plagen natuurlijk, want o meisje, wat heb je een berg kraam verzameld in die jaren Rotterdam. Niet voor niets vroeg M aan mij, besmuikt: “Waar had ze dit spul allemaal stáán hier?’ En dat terwijl je al eerder met hulp van wat sterke mannen een berg aan meuk hebt afgevoerd.
Ik zal -met jou- blij zijn als de deur daar voor de laatste keer dichtgetrokken wordt. Wát een agenebbesbuurt zeg, niet te kort. Vreemd is het niet dat niemand met een beetje eigenwaarde er nog wil wonen. En dan al die bouwtroep. Echt deprimerend vond ik het. Blij dat je hier bent komen spelen! Enne, die wagonlading dozen die hier nu alles blokkeren, die zijn voor oktober wel weg hoor. Geen zorgen. Ik stuur je wel op pad zo af en toe: Hup Nicky, doe es mooi doos!
Marktplaats, ruim alvast wat serverruimte uit voor een reeks advertenties uit Oosterhout. Want of we nou echt 5 mixers nodig hebben….
Fijn dat alles goed is gegaan, bijna hokken, leuk hoor,ben blij voor jullie,
Liefs As
oef, ik was eindelijk zo ver dat ik samenwonen een optie begon te vinden, totdat ik dit regeltje las: “Twee huishoudens samenvoegen, betekent ongeveer alles dubbel, dus kijken wat echt mee moest en wat niet.” IK KAN HET NIET……..boehoeheoehoe
@Lief/Sjoerd
Dit verhaal ging over jullie! Tuurlijk heb ik mijn steentje bijgedragen, maar het zijn mijn spullen, mijn huis. En ja, ik zal best trots zijn op het moment dat het allemaal achter de rug is. En een partij kraam? Ik ontken alles! Je moet toch minstens een feestje / etentje kunnen houden voor 6 mensen en daarop was mijn huishouden ook gebaseerd (en wat dacht je van de afwas: hier zitten we na twee dagen zonder grote borden).
Tja, die buurt. Niet de meest geweldige van Rotterdam. Veel werkloosheid, veel allochtonen, maar er zitten gelukkig ook een paar juweeltjes onder die het ‘dragelijk’ maken.
@Astrid
Euh… ik moet met het schaamrood op mijn kaken bekennen dat ik hier al een tijdje zit. Alleen dat verhuizen moest er nog van komen. Het voordeel is nu dat ik wel dat ik een deel van mijn eigen spullen ook om mij heen heb (hoewel nog in dozen)
@Vike
Tja, ik begrijp precies hoe het is hoor. Ik heb 18 (!) jaar alleen gewoond. Niemand die zegt ‘wat moet je met dat en dat’, als je wilt lekker dat foute fotolijstje houden of die kast precies zetten waar jij dat wilt. En dan ook nog eens twee soorten stijlen bij elkaar (hoewel ze niet eens enórm van elkaar verschillen: heel licht en kersenhout). Maar aan de andere kant: aan samenwonen heeft ook zoveel leuke momenten! 5 staafmixers bijvoorbeeld. 😉